ഡിസംബറിന്റെ കുളിരിനൊപ്പം എത്തുന ക്രിസ്തുമസ്, ആഘോഷങ്ങളുടെയും , സമ്മാനങ്ങളുടെയും,ഒരു പുതു പുത്തന് അനുഭവങ്ങളുടെ കാലമാണ്.മനുഷ്യ കുലത്തിനു ലഭിച്ച ഏറ്റവും വലിയ സമ്മാനത്തിന്റെ ഓര്മ്മ പുതുക്കല്.ഈ സദ് വാര്ത്ത"സമാധാനത്തിന്റെ മശ്ശിഹായുടെ ജനനം" ലോകത്തെ അറിയിക്കാന് ചുമതലപ്പെട്ടവരാണ് നമ്മള്. സ്നേഹത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും ദീപശിഖയുമേന്തി ദൈവത്തിന്റെ ദൂതനായി നാം ,സ്വയം വരിക്കപ്പെടുന്നു. ലോകസമാധാനത്തിനായി, തന്റെ ഏകജാതനായ പുത്രനെ ഈ ലോകത്തിനു സമ്മാനിച്ച ത്രീയേക ദൈവം. ആ ജനനത്തിന്റെ ഓര്മ്മ.ഈ ഭൂമിയിലെ പ്രവാസിയായ നമ്മെ, ഈ ജീവിതത്തില് നിന്നും, നാട്ടിലേക്കു ചെല്ലാന് വിളിക്കുന്ന ഒരു പ്രചോദനം ആകുന്നു, നമ്മെ നയിക്കുന്ന ഭൂജാതനവന്റെ ഓര്മ്മ, ബന്ധങ്ങള് പുതുക്കാന് സഹായിക്കുന്നു.വര്ഷത്തിലൊരിക്കല് എത്തുന്ന ക്രിസ്തുമസിനു,നാട്ടിലെത്തി,ബന്ദുക്കളെയും,കൂട്ടുകാരെയും വീട്ടുകാരെയെയും,കണ്ടു കേട്ട്, അവര്ക്കുള്ള, ഉപഹാരങ്ങളും നല്കി, ഒരു വര്ഷത്തെ , സ്നേഹം മുഴുവല് കൊരിനിറച്ച മനസ്സുമായി, തിരിച്ചു പോരാന് വിധിക്കപ്പെട്ട, പ്രവാസി. ഇതിനിടയില് നഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു പിടി ബന്ധങ്ങള്, കോര്ത്തിണക്കി, സാഹോദര്യത്തിന്റെയും, സമാധാനത്തിന്റെയും സമയം നമ്മള് നേടിയെടുക്കുന്നു.
ക്രിസ്തുമസ് ആഘോഷത്തിനു മധുരം പകരനായി ഒരു മാസത്തിനു മുന്പേ തയ്യാറാക്കപ്പെടുന്ന, ക്രിസ്തുമസ് കേക്കുകള്.ഉണക്കമുന്തിരിയും,പറങ്കിയണ്ടിയും, എല്ലാം,കുതിര്ത്തുവെച്ച്, വല്ലയമ്മച്ചിയുടെ, ആ പഴയ കീറിപ്പറിഞ്ഞ പുസ്തകത്താളുകളില് നിന്ന്, ഈന്നും നാം വായിച്ചു ഉണ്ടാക്കുന്ന, 'ഞങ്ങടെ വല്യമ്മച്ചിയുടെ' കൈയിക്കിന്റെ, മധുരം ഇന്നും നാവില് തുമ്പില് മായാതെ നില്ക്കുന്നു.പിന്നെ വീഞ്ഞ്, ഉണ്ണിയേശുവിന്റെ തിരുപ്പിറവിക്ക് ഒഴിച്ചുകൂടാന് വയ്യാത്ത ഒരു വിഭവമാണ് , വീര്യം കുറഞ്ഞ, മുന്തിരിച്ചാറില് നിന്നും മാത്രം,ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കുന്ന ഈ വീഞ്ഞ്. പണ്ട് ഒക്റ്റോബര് മാസത്തില്, മണ്ഭരണികളില് ,ചേരുവകള് എല്ലാം ചേര്ത്ത്,മൂടിക്കെട്ടി വക്കുന്നു.ഡിസംബര് ആദ്യ ദിവസങ്ങളില് ഊറ്റിയെടുത്ത്, കുപ്പികളിലാക്കുന്ന വീഞ്ഞ്, ക്രിസ്തുമസ് രാത്രിയില് മാത്രമെ തുറക്കുകയുള്ളു.പിന്നെ കുരുമുളകു തേച്ചു പൊള്ളിച്ച താറാവിറച്ചി.നല്ല കുത്തരിയിട്ടു,കുതിര്ത്ത്,പച്ചത്തേങ്ങായും ഈസ്റ്റും ചേര്ത്തരച്ചുണ്ടാക്കുന്ന, പാലപ്പം.നമ്മുടെ നാട്ടിന്പുറത്തെ പറമ്പുകളില് ഉണ്ടാകുന്ന നല്ല കൈതച്ചക്ക വിളയിച്ചതും, അങ്ങനെ,വിഭവങ്ങളുടെ ഒരു നീണ്ട നിര തന്നെ കാണും.രാത്രിയിലെ പള്ളിക്രുബാനയും കഴിഞ്ഞെത്തുന്ന ബന്ധുക്കള് എല്ലവരുംകൂടി ഒത്തുചേര്ന്ന,കേക്കും വീഞ്ഞും,ഒരു പോലെ പകര്ന്നെടുത്ത്, എല്ലാ ബന്ധുക്കളും , ഒത്തൊരുമിച്ച്, ക്രിസ്തുമസ് ആഘോഷങ്ങള്ക്ക് തുടക്കം കുറിക്കുന്നു.
അന്നു എല്ലാ വീട്ടുകാരും,ബന്ധു വീടുകള് സന്ദര്ശിക്കുകയും, എല്ലാ പിണക്കങ്ങളും, വിദ്വേഷങ്ങളും മറന്ന്, ഒത്തുചേരുന്നു. സന്ദര്ശ്ശകരായി എത്തുന്ന എല്ലാവര്ക്കും തന്നെ കേക്കും വീഞ്ഞും നള്കണം എന്നത്,ഒരു ആചാര രീതി തന്നെയാണ്.എത്രയോ നൂറ്റാണ്ടുകളായി, ഇന്നും, സ്നേഹത്തിനെയും സമാധാനത്തിന്റെയും, ഒരു സവിശേഷമായ ഒരു സമയമാണ് ഡിസംബര് മാസം.നാട്ടിലെ പള്ളിയുടെ പ്രതിഛായയില്, ഇവിടെ നാം കെട്ടിപ്പെടുത്ത ആരാധനാലയങ്ങളില് തരുന്ന, സമാധനത്തിന്റെയും,ത്യാഗത്തിന്റെയും സന്ദേശങ്ങള്.സഹാനുഭൂതിയുടെയും, സാഹോദര്യത്തിന്റെയും സന്ദേശങ്ങള്.മനുഷ്യന് മനുഷ്യനെ,സ്നേഹിക്കാനും, സഹായിക്കാനും, പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന സന്ദേശങ്ങള്.
ഈ മണലാരാരണ്യത്തില് കുറെ നഷ്ടങ്ങളുടെയും, തെറ്റിപ്പോയ മനക്കോട്ടകളുടെയും,കണക്കു കൂട്ടലുകളുടെയും,ഇടയില്, തിങ്ങി ഞെരുങ്ങി ജീവിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടം മനുഷ്യര്.ഒരാള് മറ്റൊറാളുടെ നോമ്പരങ്ങള്ക്ക് പരിഹാരങ്ങളും, പ്രശ്നങ്ങക്കു പഴുതുകളൂം തേടുന്ന, ഈ ദേശത്ത്, ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്നേഹസമ്പൂര്ണ്ണമായ ഈ ദിവസങ്ങള്,വീണ്ടും ഒരു സ്നേഹത്തിന്റെ വന് മഴ പെയ്യിക്കട്ടെ നമ്മുടെ ജീവിതത്തില് ഉടനീളം.
5 comments:
വൈകിയെങ്കിലും കുഴപ്പമില്ല; സ്നേഹത്തിന്റെ സന്ദേശവുമായി വരുന്ന ക്രിസ്തുമസിനായി നമുക്ക് കാത്തിരിക്കാം, അപ്പവും വീഞ്ഞും ചേച്ചി മറക്കല്ലെ...! ചുമ്മാ...!!
ആശംസകള്..അഭിനന്ദനങ്ങള്...
സപ്ന,
ആ പഴയ ക്രിസ്തുമസ്സിന്റെ ഓര്മ്മകളിലേക്ക് ഒരു തിരിഞ്ഞുനോട്ടം. തീര്ച്ചയായും ഓര്മ്മിക്കാന് രസമുള്ള ദിനങ്ങളായിരുന്നു ചെറുപ്പകാലത്തെ എന്റെ ക്രിസ്തുമസ്.
ഇനിയും ഇത്തരം പോസ്റ്റുകള് പോരട്ടെ :) ആശംസകള്.
ഇതില്പ്പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതുപോലെ മനോഹരമാവട്ടെ, ഇനി വരാന് പോകുന്ന ഓരോ ആഘോഷങ്ങളും.
സഹീര്,മഴത്തുള്ളി, എന്റെ സൂ, താമസിച്ചു പോയാലും,ഈ ഡിസംബറിന്റെ കുളിരനുഭവിക്കാന് പറ്റാതെ പോകുന്ന പലരും ഈ മണലാരണ്യത്തിലുണ്ട്. അവരെ ഓര്ത്തു നോക്കുമ്പോള് നമ്മുടെ ദു:ഖങ്ങള് എത്ര ചെറുതാണ് എന്ന് ,നമ്മളോര്ത്താല് മതി.
സപ്ന, അപ്പോള് പഴയ പോസ്റ്റുകള് എല്ലാം പോരട്ടെ.
Post a Comment